H Κύπρος διατηρεί δάση που καλύπτουν το 17% του νησιού και κατανέμονται κυρίως στις οροσειρές του Τροόδους και του Πενταδακτύλου.
Η χλωρίδα των δασών της Κύπρου
Πέντε τύποι δασικών οικότοπων εμφανίζονται αποκλειστικά στο νησί (ενδημικοί). Αυτοί είναι:
1. Θαμνωδεις και δασικές συστάδες λατζιάς (Querqua alnifolia)
2. Τυρφώνες Τροόδους
3. Δασικές συστάδες με δρυ (Querqus infecoria)
4. Σερπεντινόφιλα λιβάδια Τροόδους
5. Δάση με κέδρο (Cedrus brevifolia)
1. Θαμνωδεις και δασικές συστάδες λατζιάς (Querqua alnifolia)
2. Τυρφώνες Τροόδους
3. Δασικές συστάδες με δρυ (Querqus infecoria)
4. Σερπεντινόφιλα λιβάδια Τροόδους
5. Δάση με κέδρο (Cedrus brevifolia)
Δάσος κυπριακού κέδρου (Cedrus brevifolia)
|
Δασικές συστάδες της χρυσόφυλλης δρυς (Quercus alnifolia)
|
Φωτογραφίες από τη σελίδα PLANT-NET-CY
- Τα μεγαλύτερα σε έκταση δάση που συναντούμε στην Κύπρο είναι τα θερμόφιλα πευκοδάση της τραχείας πεύκης (Pinus brutia) που εξαπλώνονται από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι και τα 1400m, καλύπτοντας μεγάλο μέρος των οροσειρών του Τρόοδους και του Πενταδακτύλου και μέρος της Χερσονήσου του Ακάμα.
- Δάση κυπαρισσιών (Cupressus sempervirens) εμφανίζονται μόνο στον Πενταδάκτυλο.
- Η ημι-φυλλοβόλος βελανιδιά (Quercus infectoria subsp. Veneris) σχηματίζει μεμονωμένες συστάδες στο δυτικό κυρίως μέρος του νησιού.
- Τα ορεινά κωνοφόρα καθώς και η ενδημική αείφυλλη - σκληρόφυλλη βελανιδιά (λατζιά) εμφανίζονται στα μεγαλύτερα υψόμετρα της οροσειράς του Τροόδους.
- Τα δάση μαύρης πεύκης (Pinus nigra subsp. Pallasiana) και του ενδημικού κυπριακού κέδρου (Cedrus brevifolia), καθώς και οι συστάδες ορεινών ειδών αόρατων (Juniperus foetidissima, Juniperus oxycedrus, Juniperus excelsa) εμφανίζονται στα υψηλά υψόμετρα της οροσειράς του Τροόδους.
Γνώρισε τα δασικά δέντρα της Κύπρου μέσα από την πιο κάτω παρουσίαση. Επέλεξε το όνομα κάθε δέντρου και διάβασε πληροφορίες γι' αυτό.
Θάμνοι
Οι θάμνοι είναι ένα σημαντικό μέρος της χλωρίδας της Κύπρου. Διακρίνονται σε ψηλούς θάμνους που το ύψος τους κυμαίνεται από 2-6 μέτρα και σε χαμηλούς θάμνους που το ύψος τους φτάνει μέχρι τα 2 μέτρα.
Ψηλοί θάμνοι
Ψηλοί θάμνοι
|
Άρκευθος η φοινικική (Juniperus phoenicea). Το κοινό του όνομα είναι Αόρατος. Το συναντάμε σε ύψος μέχρι 400μέτρα. Είναι ένα από τα κυριότερα είδη των ψηλών θάμνων της Κύπρου και εντοπίζεται στα δάση της οροσειράς του Πενταδακτύλου, της Καρπασίας, του Κάβο Γκρέκο και του Ακάμα.
|
Σφένδαμνος η αμβλύφυλλη (Acer obtusifolium) γνωστό και ως Σφένταμνος. Το συναντάμε τόσο στην οροσειρά του Τροόδους όσο και στην οροσειρά του Πενταδακτύλου σε υψόμετρο μέχρι 1500 μέτρα.
|
Κουμαριά η ανδράχνη (Arbutus andrachne) γνωστή και ως Ανδρουκλιά. Φυτρώνει σε υψόμετρο μέχρι 1500 μέτρα. Πιστακιά ή σχίνος (Pistacia lentiscus) γνωστή και ως Σχινιά. Φυτρώνει σε υψόμετρο μέχρι 750 μέτρα. |
Δρυς η κληθρόφυλλη (Quercus alnifolia) γνωστή και ως Λατζιά. Την συναντάμε στην οροσειρά τοου Τροοόδους σε υχόμετρο 500 μέχρι 1800 μέτρα.
|
Άλλοι αξιόλογοι ψηλοί θάμνοι:
- Κράταιγος η αζάρολος (Crataegus azarolus), Μοσφιλιά
- Δρυς η κοκκοφόρος υποείδος η καλλίπρινος (Quercus coccifera - calliprinos), Περνιά
- Άρκευθος η οξύκεδρος (Juniperus oxycedrus), Αόρατος
- Πιστακιά η τερέβινθος (Pistacia terebinthus), Τρεμιθκιά
- Στύραξ ο φαρμακευτικός (Styrax officinalis), Στερατζιά
- Δάφνη η ευγενής (Laurus nobilis), Δάφνη
- Ελιά η ευρωπαϊκή (olea europaea), Ελιά
- Μυρίκη η τετράγυνη (Tamarix tetragyna), Μερίκα
- Μύρτος η κοινή (Myrtus communis), Μερσινιά
- Ράμνος η αλατέρνιος (Rhamnus alaternus), Χρυσοξυλιά
Χαμηλοί θάμνοι
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα τέσσερα είδη Ξισταρκάς:
Α) Κίστος ο κρητικός, υποείδος ο κρητικός (Cistus creticus - creticus), Ξισταρκά. Η Cistus creticus έχει φύλλα πράσινα, ελαφρώς ρυτιδωμένα. Ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο και το άνθος της έχει χρώμα πορφυρορόδινο. Απαντάται σε πάρα πολλές περιοχές του νησιού όπως σε πετρώδεις πλαγιές, δάση και θαμνώνες από τον Ακάμα, τις οροσειρές του Τροόδους και του Πενταδακτύλου, την Καρπασία, το Κάβο Γκρέκο κ.ά. Στο νησί απαντούν δύο υποείδη του είδους αυτού, το C. creticus ssp.creticusκαι τοC. creticus ssp. eriocephalus.
.
Β) Κίστος ο φασκομηλόφυλλος (Cistus salviifolius), Ξισταρκά. Η Cistus salvifolius έχει φύλλα πράσινα, ελαφρώς ρυτιδωμένα. Ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάιο και το άνθος της έχει χρώμα άσπρο. Απαντάται και αυτή σε πετρώδεις πλαγιές, δάση και θαμνώνες από τον Ακάμα, τις οροσειρές του Τροόδους και του Πενταδακτύλου, την Καρπασία, το Κάβο Γκρέκο κ.ά.
Γ) Κίστος ο μομπελιανός (Cistus salviifolius), Ξισταρκά. Η Cistus monspeliensis έχει φύλλα πράσινα, λογχοειδή (χαρακτηριστικό που την ξεχωρίζει από τα άλλα είδη). Ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο και το άνθος της έχει χρώμα άσπρο. Απαντάται σε πετρώδεις πλαγιές, δάση και θαμνώνες στον Ακάμα, στη Λυσό, στην Αργάκα και στο Ακρωτήρι.
Δ) Κίστος ο μικρανθής (Cistus parviflorus), Ξισταρκά. Η Cistus parviflorus έχει φύλλα γλαυκοπράσινα με τρεις, χαρακτηριστικές για το είδος,νευρώσεις στην κάτω επιφάνεια τους. Ανθίζει από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο και το άνθος της έχει χρώμα ρόδινο. Απαντάται σε περιοχές με υψόμετρο κάτω από 300m σε πετρώδεις πλαγιές, δάση και θαμνώνες στον Ακάμα, στο Ακρωτήρι, στον Κορμακίτη, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου, στην Καρπασία, στο Κάβο Γκρέκο κ.ά.
Οι Ξισταρκές είναι φυτά που δεν χρειάζονται ιδιαίτερα νερό και περιποίηση και μπορούν άνετα να ευδοκιμήσουν σε σχετικά άγονα εδάφη δημιουργώντας, ταυτόχρονα, οικολογικές θέσεις και ενδιαιτήματα που αξιοποιούνται από άλλα είδη όπως οι ορχιδέες και άλλα βολβώδη φυτά, αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο τη βιοποικιλότητα των περιοχών. Οι ξισταρκές έχουν, επίσης, πολύ μεγάλη οικολογική σημασία για τα μεσογειακά οικοσυστήματα. Μετά από μια πυρκαγιά και αφού καταστραφεί όλη η βλάστηση μιας περιοχής, σαν πυρακόλουθα είδη που είναι, βλαστάνουν κατά χιλιάδες, εμποδίζοντας τη διάβρωση του εδάφους. Επίσης, δεν πρέπει να παραλείψουμε τη μεγάλη αισθητική τους αξία, ιδιαίτερα όταν είναι ανθισμένες, αφούθ μεταμορφώνουν ολόκληρες περιοχές σε πανέμορφα, ολάνθιστα τοπία.
Άλλοι χαμηλοί θάμνοι
.
Β) Κίστος ο φασκομηλόφυλλος (Cistus salviifolius), Ξισταρκά. Η Cistus salvifolius έχει φύλλα πράσινα, ελαφρώς ρυτιδωμένα. Ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάιο και το άνθος της έχει χρώμα άσπρο. Απαντάται και αυτή σε πετρώδεις πλαγιές, δάση και θαμνώνες από τον Ακάμα, τις οροσειρές του Τροόδους και του Πενταδακτύλου, την Καρπασία, το Κάβο Γκρέκο κ.ά.
Γ) Κίστος ο μομπελιανός (Cistus salviifolius), Ξισταρκά. Η Cistus monspeliensis έχει φύλλα πράσινα, λογχοειδή (χαρακτηριστικό που την ξεχωρίζει από τα άλλα είδη). Ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο και το άνθος της έχει χρώμα άσπρο. Απαντάται σε πετρώδεις πλαγιές, δάση και θαμνώνες στον Ακάμα, στη Λυσό, στην Αργάκα και στο Ακρωτήρι.
Δ) Κίστος ο μικρανθής (Cistus parviflorus), Ξισταρκά. Η Cistus parviflorus έχει φύλλα γλαυκοπράσινα με τρεις, χαρακτηριστικές για το είδος,νευρώσεις στην κάτω επιφάνεια τους. Ανθίζει από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο και το άνθος της έχει χρώμα ρόδινο. Απαντάται σε περιοχές με υψόμετρο κάτω από 300m σε πετρώδεις πλαγιές, δάση και θαμνώνες στον Ακάμα, στο Ακρωτήρι, στον Κορμακίτη, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου, στην Καρπασία, στο Κάβο Γκρέκο κ.ά.
Οι Ξισταρκές είναι φυτά που δεν χρειάζονται ιδιαίτερα νερό και περιποίηση και μπορούν άνετα να ευδοκιμήσουν σε σχετικά άγονα εδάφη δημιουργώντας, ταυτόχρονα, οικολογικές θέσεις και ενδιαιτήματα που αξιοποιούνται από άλλα είδη όπως οι ορχιδέες και άλλα βολβώδη φυτά, αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο τη βιοποικιλότητα των περιοχών. Οι ξισταρκές έχουν, επίσης, πολύ μεγάλη οικολογική σημασία για τα μεσογειακά οικοσυστήματα. Μετά από μια πυρκαγιά και αφού καταστραφεί όλη η βλάστηση μιας περιοχής, σαν πυρακόλουθα είδη που είναι, βλαστάνουν κατά χιλιάδες, εμποδίζοντας τη διάβρωση του εδάφους. Επίσης, δεν πρέπει να παραλείψουμε τη μεγάλη αισθητική τους αξία, ιδιαίτερα όταν είναι ανθισμένες, αφούθ μεταμορφώνουν ολόκληρες περιοχές σε πανέμορφα, ολάνθιστα τοπία.
Άλλοι χαμηλοί θάμνοι
Καλυκοτόμη η τριχωτή (Calycotome villosa), Ασπροσπαλαθκιά. Είναι κοινό είδος και το συναντάμε σε υψόμετρο μέχρι 1100 μέτρα.
Νήριον η ροδοδάφνη (Nerium oleander), Πικροδάφνη. Τη συναντάμε σε ποταμούς, ρυάκια και υγρότοπους σε υψόμετρο μέχρι 1000 μέτρα.
|
Γενίστα η φασκελωτή (Genista fasselata), Μαυροσπαλαθκιά. Είναι κοινό είδος και διακρίνεται σε δύο υποείδη: fasselata και crudelis.
Πτεροκέφαλος ο πολυανθής (Pterocephalus multiflorus).Ενδημικό είδος το οποίο διακρίνεται σε δυο υποείδη: υποείδος multiflorus που περιορίζεται στην οροσειρά του Τροόδους και υποείδος obtusifolius που περιορίζεται στην οροσειρά του Πενταδακτύλου.
|
Λιθοδώρα η τραχεία, υποείδος η ποικιλόχρωμη (Lithodora hispidula - versicolor), Γαουρόγρουμπος. Φυτρώνει σε υψόμετρο μέχρι 1000 μέτρα.
Θύμος ο κεφαλωτός (Thymus capitatus), Θρουμπίν. Είναι κοινό είδος και απαντά σε υψόμετρο μέχρι 900 μέτρα.Έχει μεγάλη οικολογική αξία γιατί εκτός των άλλων φυτρώνει εύκολα σε απότομες πλαγιές και σε άγονα και πετρώδη εδάφη προστατεύοντας έτσι το έδαφος από τη διάβρωση.
|
Άλλοι αξιόλογοι χαμηλοί θάμνοι:
- Βερβερίς η κρητική (Berberis cretica), Βερβερισσιά
- Μπόζεα η κυπρία (Bosea cypria), Ζουλατζιά
- Κάππαρις η ακανθώδης (Capparis spinosa), Καππαρκά
- Λεβάντα η στοιχάς (Lavandula stoechas) Μυροφόρα
- Σάλβια η θαμνώσης (Salvia fruticosa) Σπατζιά
- Ρίγανη η αμφίβολη (Origanum dubium), Ρίγανη
- Σαρκοποτήριον το ακανθώδες (Sarcopoterium spinosum) Μαζίν
- Ρούδι το βυρσοδεψικό (Rhus coriaria) Ρούδι, σουμάκι
|
Δασικά Δέντρα
Δέκα δέντρα που συναντούμε στα κυπριακά δάση βρίσκονται κρυμμένα στο κρυπτόλεξο. Άραγε μπορείτε να τα ανακαλύψετε; |
|
Ξέρετε πόσες πληροφορίες για ένα δέντρο "κρύβονται" στον κορμό του; Ακολουθείστε με να ξεκλειδώσουμε τα μυστικά των δέντρων μελετώντας τον κορμό τους.
|
Συνδέσεις:
|
τη σελίδα του Γεωπάρκο Τροόδους και διάβασε περισσότερες πληροφορίες για το πλούσιο σε πανίδα και χλωρίδα δάσος της Κύπρου.
|
